Ira (nazwa stylizowana IRA; łac. gniew) – polski zespół rockowy założony w 1987 roku w Radomiu przez gitarzystę Kubę Płucisza. Ira to jeden z najpopularniejszych i najbardziej "kasowych" polskich zespołów grających łagodniejszą odmianę heavy metalu pierwszej połowy lat 90., mający na koncie trzy złote płyty i jedną platynową. Krążki Mój dom, 1993 rok oraz koncertowy Ira Live osiągnęły nakład sięgający wielu tysięcy egzemplarzy, co pozwoliło grupie błyskawicznie awansować do czołówki polskiego rocka. Dzięki takim sukcesom, zespół miał okazję występować na wielu największych festiwalach rockowych w kraju, m.in. trzykrotnie na Festiwalu w Jarocinie, na Przystanku Woodstock, oraz na Festiwalu Odjazdy.

Utwory z płyt zadebiutowały na prestiżowej polskiej Liście przebojów Programu III Polskiego Radia. W maju 1994 roku zespół jako jedyny spośród setki polskich zespołów rockowych został wybrany do supportowania Aerosmith. W drugiej połowie lat 90. nad zespołem zaczęły gromadzić się czarne chmury. Zespół zrezygnował ze swego charakterystycznego stylu. Grupa radykalnie zmieniła swoje oblicze.

Płyta Znamię wydana we wrześniu 1994 roku była wyraźnym ukłonem w stronę mocniejszych brzmień, zahaczających nawet o thrash metal, co niezbyt przypadło fanom do gustu, przez co zespół zaczął coraz mniej koncertować. Wydana we wrześniu 1995 roku płyta Ogrody mimo iż jest powrotem do brzmień zbliżonych z krążka Mój dom nie przekonuje fanów grupy. Krążek nie spełnia oczekiwań muzyków.

1 września 1996 roku grupę opuszcza założyciel grupy Kuba Płucisz, a parę miesięcy później kapela zawiesza swoja działalność. Zespół wrócił na polską scenę muzyczną pod koniec 2001 roku po siedmioletnim okresie spowodowanym zawieszeniem działalności.

Od momentu powrotu na scenę grupa nagrała cztery studyjne albumy, oraz jeden koncertowy, który jest zapisem wielkiego jubileuszowego koncertu z okazji 15-lecia istnienia zespołu, który się odbył w 2003 roku w rodzinnym Radomiu w amfiteatrze. Nowe utwory grupy ponownie zagościły na krajowych listach przebojów.

W listopadzie 2003 roku, grupa supportowała podczas dwóch koncertów w Polsce hardrockową grupę Def Leppard. W 2002 roku grupa została nominowana do nagrody Fryderyki 2002 za album Tu i Teraz, a dwa lata później za album Ogień.

Znamię – czwarta studyjna płyta w dorobku rockowego zespołu IRA. Sesja nagraniowa odbyła się na przełomie lipca i sierpnia 1994 roku w warszawskim studiu S-4. Produkcję i realizację ponownie powierzono Leszkowi Kamińskiemu. Album, jako ostatni z dyskografii zespołu, ukazał się nakładem firmy TOP Music, patronat mediowy nad płytą sprawowało radio RMF FM.

Na albumie znalazły się dodatkowo w formie bonusu dwie nowe wersje utworów Zostań tu oraz Zew krwi. Tym razem naczelnym kompozytorem utworów został gitarzysta Piotr Łukaszewski, który w duecie z wokalistą Arturem Gadowskim stworzył niemalże wszystkie utwory na tę płytę.

Tym razem album nagrywany był bez pośpiechu, tak jak to miało miejsce przy sesji nagraniowej do ostatniej płyty grupy 1993 rok z 1993 roku. Utwory zaczęto komponować już w czerwcu, natomiast na przełomie lipca i sierpnia były one nagrywane oraz miksowane w warszawskim studiu S-4. Zespół miał dużo czasu zarówno na kompozycje jak i teksty.

Na płytę trafiło dziewięć premierowych utworów, z czego siedem było autorstwa gitarzysty zespołu, Piotra Łukaszewskiego, jeden wspólnie skomponowany przez basistę zespołu Piotra Sujkę, oraz perkusistę Wojtka Owczarka. Utwór Zakrapiane spotkanie, którego tekst został wyłoniony drogą konkursową, który zorganizował program „Rock Noc”, skomponował wspólnie cały zespół.

Nad wszystkim ponownie czuwał producent Leszek Kamiński. Nie jest tajemnicą że płytę 1993 robiliśmy w pośpiechu, a to nie idzie w parze z dobrym samopoczuciem. W przypadku płyty Znamię mieliśmy dużo czasu i na kompozycje i na teksty.

Nagrywanie albumu Znamię było największym wyzwaniem dla wokalisty grupy, Artura Gadowskiego, który musiał zaśpiewać w zupełnie innej konwencji niż do tej pory. Jedynie w utworze Zakrapiane spotkanie nie było problemów z nagraniem, natomiast w pozostałych utworach było już znacznie więcej problemów. Nagrywanie tej płyty było największym wyzwaniem właśnie dla Artura.

Nie jest dużym problemem grać inaczej na gitarze. Natomiast z głosem to już nie jest takie proste. Zwłaszcza że chcieliśmy aby było słychać że to dalej śpiewa Artur, tylko w trochę innym materiale. Tak jak w utworze Zakrapiane spotkanie zaśpiewał od razu, w innych utworach miał więcej problemów. Musiał śpiewać w tej konwencji, w której nigdy nie śpiewał. Pierwszą zmianą jaką można dostrzec to radykalna zmiana brzmienia utworów zawartych na płycie. O ile na poprzednich płytach dominowały ostre i melodyjne rockowe utwory, o tyle w tym albumie przeważają zdecydowanie bardzo ciężkie utwory momentami zahaczające o hardcore oraz thrash metal, oraz o znacznie bardziej skomplikowanej budowie. Ewidentnie widać w tym miejscu fascynację takimi zespołami jak Metallica, Led Zeppelin czy Biohazard.

1. Znamię
2. Zmienić siebie
3. Nie wierzę
4. Na zawsze
5. Strach
6. Wojna
7. Skaza
8. Zakrapiane spotkanie
9. Słowa
10. Zostań tu
11. Zew krwi